Żywność funkcjonalna
Koncepcja żywności funkcjonalnej, czyli żywności, która ma mieć korzystne działanie w profilaktyce chorób powstających m.in. właśnie w efekcie nieprawidłowego odżywiania, narodziła się w 1984 roku w Japonii.
Do chwili obecnej nie zdefiniowano w Polsce tego pojęcia. Za właściwą uważa się definicję z 1999 roku, z końcowego dokumentu FUFOSE (Functional Food Scence In Europe): ‘żywność może być uznana za funkcjonalna, jeśli udowodniono jej korzystny wpływ na jedną lub więcej funkcji organizmu ponad efekt odżywczy, który to wpływ polega na poprawie stanu zdrowia oraz samopoczucia i/lub zmniejszeniu ryzyka chorób. Żywność funkcjonalna musi przypominać postacią żywność konwencjonalną i wykazywać korzystne oddziaływanie w ilościach, które oczekuje się, że będą normalnie spożywane z dietą- nie są to tabletki ani kapsułki, ale część składowa prawidłowej diety’.
Żywność funkcjonalną można otrzymać dzięki zastosowaniu:
- zamienników określonych składników (tłuszczu, cukru, cholesterolu, soli) lub ich eliminacji,
- fortyfikacji (wzbogacania) w składniki bioaktywne, np. błonnik pokarmowy, witaminy, składniki mineralne, wielonienasycone kwasy tłuszczowe,
- właściwego połączenia części składowych receptury,
- eliminacji składników antyodżywczych lub zwiększeniu przyswajalności składników odżywczych.
>>DALEJ
|
|